W dniach 16-17 lipca Marszałek Jarosław Stawiarski wziął udział w seminarium Grupy EKR we Włoszech w ramach Europejskiego Komitetu Regionów. Głównymi tematami dyskusji były polityka spójności oraz rewitalizacja rolnictwa i rybołówstwa.
Marszałek był jednym z prelegentów organizowanego wydarzenia – w swoich wypowiedziach poruszył kwestie kluczowych wyzwań regionu w kontekście wojny na Ukrainie oraz roli polityki spójności w ich rozwiązywaniu.
Rosyjska agresja na Ukrainę zmieniła geopolityczne znaczenie Europy, szczególnie Polski i jej regionów przygranicznych. Wojna spowodowała m.in. największą po II wojnie światowej falę migracji uchodźców w Europie, która w dużej mierze odbywała się przez przejścia graniczne zlokalizowane na terenie województwa lubelskiego. Nasz region stanął wobec wielu wyzwań, m.in. zapewnienia bezpieczeństwa mieszkańcom i uchodźcom, wzmocnienia granicy i przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym, rozbudowy długofalowego systemu pomocy humanitarnej (mieszkanie, ochrona zdrowia, edukacja, zatrudnienie), wzmocnienia i zabezpieczenia infrastruktury krytycznej obejmującej m.in. infrastrukturę ochrony zdrowia, transport, systemy zaopatrzenia w energię, surowce energetyczne i paliwa oraz udrożnienie przeciążonych przejść granicznych i terminali przeładunkowych.
W kontekście przeglądu śródokresowego polityki spójności, Marszałek wskazał na konieczność większego wsparcia dla regionów przygranicznych. Województwo Lubelskie przedłożyło Komisji Europejskiej propozycję zagospodarowania kwoty elastyczności w wysokości 391,7 mln EUR, obejmującą m.in.: zwiększenie alokacji w kwocie 9 mln EUR na wsparcie projektów z zakresu transformacji cyfrowej MŚP, zwiększenie alokacji w kwocie ponad 16 mln EUR na wsparcie w zakresie przyspieszenia zielonej transformacji poprzez wsparcie efektywności energetycznej w budynkach użyteczności publicznej, zwiększenie alokacji w kwocie ponad 6 mln EUR na wsparcie w zakresie zwiększenia uczestnictwa w rynku pracy grup defaworyzowanych.
Zmiany te mają wspierać odporność regionu i odpowiadać na nowe, kryzysowe potrzeby wynikające z wojny.